سولفات منیزیم با فرمول شیمیایی MgSO۴ یک نمک معدنی است که اغلب به صورت هپتاهیدرات وجود دارد. سولفات منیزیم که معمولا نمک اپسوم نامیده می شود به عنوان یک محصول زیبایی استفاده می شود و در طب سنتی حمام با این ماده برای رفع مشکلاتی مانند اگزما توصیه می شود.
سولفات منیزیم ، بلوری بی رنگ با طعم تلخ و شور است. این ماده در گلیسرول محلول است و در عایق کاری ، فرآیندهای نساجی ، سرامیک ، مواد آرایشی و کودها مورد استفاده قرار می گیرد.
این ماده به عنوان داروی ضد تشنج ، داروی قلبی عروقی ، مسدود کننده کانال کلسیم ، ماده بی حس کننده ، ماده توکولیتیک ، داروی ضد آریتمی و ضد درد در پزشکی کاربرد دارد.
سولفات منیزیم کاربردهای گسترده ای دارد به عنوان مثال ورزشکاران از آن برای تسکین درد عضلات استفاده می کنند ، در حالی که باغبان آنرا جهت بهبود محصولات زراعی استفاده می کنند.
کاربرد سولفات منیزیم در کشاورزی
سولفات منیزیم ماده ای بی رنگ و کریستالی است که در کشاورزی برای افزایش مقدار منیزیم یا گوگرد در خاک استفاده می شود. این ماده بیشتر برای گیاهان گلدانی یا گیاهان دچار فقر منیزیم مانند سیب زمینی ، گوجه فرنگی ، هویج ، فلفل ، درختان لیمو و گل رز استفاده می شود.
این ماده شیمیایی در بسیاری از رسوبات نمکی و آب های معدنی در طبیعت به صورت هیدرات‌ها یا نمک های مضاعف یافت می شود.
مزیت سولفات منیزیم نسبت به دیگر خاک های اصلاح شده حاوی منیزیم ، حلالیت بالای آن است که امکان تغذیه شاخ و برگ گیاه را فراهم می کند.
محلول سولفات منیزیم نیز در مقایسه با نمک های قلیایی منیزیم که در سنگ آهک یافت می شود، تقریباً دارای pH خنثی است. بنابراین ، استفاده از سولفات منیزیم به عنوان منبع منیزیم برای خاک ، pH خاک را به میزان قابل توجهی تغییر نمی دهد.
کاربرد در صنایع
این ماده شیمیایی در صنایع تولید سیمان برای ساخت اکسی سولفات سیمان استفاده می شود. کاربرد مهم سولفات منیزیم بی آب در آزمایشگاه جهت خشک کردن حلال های آلی مورد نیاز برای سنتزها و آنالیز GC است.
سولفات منیزیم به عنوان یک ماده مفید برای ثابت کردن رنگ های اصلی روی پشم و تولید پارچه های نسوز، آبکاری الکترولیتی و محلول های مختلف عکاسی و همچنین لوسیون های آرایشی مورد استفاده قرار می گیرد.
این ماده همچنین به عنوان منعقد کننده لاستیک و پلاستیک و در ساخت اسید سیتریک و نمک های منیزیم مانند استات منیزیم کاربرد دارد.
مینرال های سولفات منیزیم موجود در محیط زیست پس از اشکال استخراجی ، پردازشی و بدون آب بزرگترین منبع این مینرال هستند. این ماده همچنین می تواند از واکنش اسید سولفوریک با کربنات منیزیم ، هیدروکسید منیزیم یا اکسید منیزیم سنتز شود.
این ماده شیمیایی کاربردهای پزشکی و خانگی زیادی دارد و به عنوان نمک حمام ، در محصولات زیبایی ، داروهای ضد تشنج ، شل کننده های عضلانی ، ملین ها و الکترولیت ها استفاده می شود. این ماده کاربردهای صنعتی مهمی به عنوان ماده سفید کننده ، خشک کن ، جاذب و غیره است.
اثرات سلامتی / خطرات ایمنی منیزیم سولفات
عوارض جانبی حاصل از سولفات منیزیم وابسته به دوز این ماده است. با افزایش سطح منیزیم ، ضعف عضلات اسکلتی افزایش می یابد و هوشیاری کاهش یافته و اتساع عروقی رخ می دهد. تزریق سولفات منیزیم معمولاً باعث کاهش جزئی فشار خون در هنگام بیهوشی اپیدورال می شود.
وقتی منیزیم در سطوح درمانی استفاده می شود عضله قلب تا حد مشهود از نظر بالینی تحت تأثیر قرار نمی گیرد ، اگرچه منیزیم می تواند در اثر مصرف زیاد اثرات قلبی عمیقی داشته باشد.
منیزیم معمولا بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود و تزریق این ماده باعث افزایش سریع سطح آن در خون می شود که عوارضی در پی خواهد داشت. از دیگر عوارض منیزیم می توان به برافروختگی پوست ، سردرد و گیجی ، کاهش تنفس اشاره کرد.
این ماده شیمیایی در دوزهای توصیه شده سمی تلقی نمی شود و یک داروی مهم است. با این حال مصرف آن در غلظت های بالا ، می تواند باعث بروز بیماری به نام هایپرمنیزیمی و همچنین علائمی مانند درد شکم ، اسهال و استفراغ شود. این ماده هنگام گرم شدن تا مرحله تجزیه اکسیدهای گوگرد سمی و خورنده را آزاد می کند که برای سلامتی خطرناک هستند.